16 มิถุนายน 2568 นายเกรียงไกร เพาะเจริญ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ เปิดเผยถึงความคืบหน้าปฏิบัติการกู้ภัยและฟื้นฟูแนวปะการัง โดยทีมยังคงเร่งเดินหน้าปฏิบัติภารกิจอย่างต่อเนื่อง ภายหลังจากเรือขนส่งสินค้าสัญชาติเมียนมา “MV AYAR LINN” ประสบเหตุชนและเกยตื้นบนแนวปะการังบริเวณอ่าวจาก ภายในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ ตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายนที่ผ่านมา ซึ่งเบื้องต้นพบความเสียหายต่อแนวปะการังในบริเวณที่เรือทับค่อนข้างมาก
การปฏิบัติภารกิจร่วมกันระหว่างอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 5 (นครศรีธรรมราช), ศูนย์ปฏิบัติการอุทยานแห่งชาติทางทะเลที่ 2 จังหวัดภูเก็ต, อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน, ผศ.ดร.ทนงศักดิ์ จันทร์เมธากุล จากมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต และพี่น้องชาวไทยมอแกน ได้เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันที่ 14 มิถุนายน 2568 โดยแบ่งกำลังเจ้าหน้าที่ออกเป็น 3 ชุดหลัก ดังนี้
ชุดที่ 1 : ภารกิจกู้เรือขนส่งสินค้า
ทีมกู้เรือกำลังดำเนินการใช้ถังน้ำขนาด 200 ลิตร จำนวน 100 ถัง บรรจุน้ำให้เต็มและนำไปผูกติดกับใต้ท้องเรือส่วนท้ายที่จมน้ำ จากนั้นจึงอัดอากาศเข้าไปในถังเพื่อพยุงให้ส่วนท้ายของเรือลอยขึ้น จากการปฏิบัติภารกิจเบื้องต้นพบว่า ใต้ท้องเรือส่วนท้ายเริ่มมีการเคลื่อนตัวแล้ว และในวันนี้ (16 มิถุนายน 2568) จะมีการเพิ่มจำนวนถังน้ำขนาด 200 ลิตร และบอลลูนสำหรับเคลื่อนย้ายวัตถุใต้น้ำ (Lift Bag) เพื่อเร่งดำเนินการให้เรือสามารถเคลื่อนที่ได้
ชุดที่ 2 : ประเมินความเสียหายและซ่อมแซมปะการัง สำหรับการประเมินความเสียหายต่อแนวปะการัง
ทีมงานได้ใช้วิธี Photo quadrat เพื่อประเมินพื้นที่เสียหาย โดยลากเส้นเทปจากท้ายเรือตามแนวร่องรอยการเคลื่อนตัวของเรือเป็นระยะทาง 42 เมตร ซึ่งเป็นบริเวณที่พบร่องรอยความเสียหายของปะการัง จากการประเมินเบื้องต้นพบว่า ปะการังที่เสียหายจากการครูดไถส่วนใหญ่คือ ปะการังเขากวาง (Acropora spp.) รองลงมาได้แก่ ปะการังผิวยู่ยี่ (Porites rus) ปะการังสีน้ำเงิน (Helioporo sp.) และปะการังโขด (Porites luteo)
สำหรับพื้นที่ใต้ท้องเรือและบริเวณรอบตัวเรือยังไม่ได้รับการประเมินอย่างละเอียด แต่คาดการณ์ว่าจะได้รับความเสียหายทั้งหมดจากการกดทับ โดยปะการังส่วนใหญ่ในบริเวณนี้คือ ปะการังสีน้ำเงิน
ในส่วนของการฟื้นฟูเบื้องต้น ทีมงานได้รวบรวมชิ้นส่วนปะการังที่แตกหักและพิจารณาเลือกชิ้นส่วนขนาดเล็กที่ไม่ได้ยึดติดกับโคโลนีเดิมหรือพื้นวัสดุ เพื่อนำไปยึดติดกับตะปูบนพื้นปะการังที่ตายแล้วด้วยสายเคเบิลไทร์ โดยดำเนินการไปแล้วประมาณ 300 ชิ้น ชิ้นส่วนปะการังเขากวางที่แตกหักบางส่วนพบว่า มีการสร้างเนื้อเยื่อใหม่ปกคลุมรอยแผลและบางชิ้นส่วนเชื่อมติดกับโคโลนีเดิมได้เองตามธรรมชาติ สำหรับชิ้นส่วนขนาดใหญ่ที่แตกหักคาดว่าจะสามารถซ่อมแซมเนื้อเยื่อและฟื้นตัวได้เอง ซึ่งจะต้องมีการติดตามผลในอนาคตต่อไป
และชุดที่ 3 : ทำหน้าที่เก็บขยะทะเล
โดยมีแนวทางการปฏิบัติภารกิจสำรวจบริเวณโดยรอบตัวเรือ เพื่อประเมินประเภทของขยะและจำนวนขยะ ต่อมาได้ทำการเก็บขยะ ประกอบไปด้วยกระดาษลัง เศษผ้า ยางรถบรรทุก และขยะอื่นๆ
การปฏิบัติภารกิจกู้เรือและฟื้นฟูแนวปะการังในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางความท้าทายจากสภาพภูมิประเทศและใต้น้ำ โดยเน้นความพยายามจากเจ้าหน้าที่ทุกภาคส่วนเพื่อลดผลกระทบต่อทรัพยากรทางทะเลให้ได้มากที่สุด.
